ผมเสียใจ พอได้ไหมคำนั้นของเธอ
ฉันไม่ต้องการที่จะฟัง
ผมเสียใจ คำ ๆ นี้คงใช้ไม่ได้
อีกแล้ว เมื่อใจฉันชินชา
เมื่อเธอยังผิดซ้ำ ๆ ผิดซ้ำ ๆ ผิดซ้ำย้ำความเจ็บ
ที่ฉันได้รับ มันบ่อยเกินไป
อย่าเอ่ยคำ ๆ นี้ อีกเลยนะเธอ
พอแล้วนะพอแล้วใจมันชา
อย่าเอ่ยคำ ๆ นี้ ให้มีน้ำตา
(อย่าบอกฉัน ว่าเธอนั้นเสียใจ)
(ฉันก็เสียใจ)
ผมเสียใจ คำ ๆ นี้คงใช้ไม่ได้
อีกแล้ว เมื่อใจฉันชินชา
เมื่อเธอยังผิดซ้ำ ๆ ผิดซ้ำ ๆ ผิดซ้ำย้ำความเจ็บ
ที่ฉันได้รับ มันบ่อยเกินไป
อย่าเอ่ยคำ ๆ นี้ อีกเลยนะเธอ
พอแล้วนะพอแล้วใจมันชา
อย่าเอ่ยคำ ๆ นี้ ให้มีน้ำตา
(อย่าบอกฉัน ว่าเธอนั้นเสียใจ)
(ฉันก็เสียใจ)
เสียใจของเธอ บอกกับฉัน
ดัวยความเคยชินเท่านั้น
มันไม่มี ๆ ความจริงใจ
อย่าเอ่ยคำ ๆ นี้ อีกเลยนะเธอ
พอแล้วนะพอแล้วใจมันชา
อย่าเอ่ยคำ ๆ นี้ ให้มีน้ำตา
(อย่าบอกฉัน ว่าเธอนั้นเสียใจ)
(ฉันก็เสียใจ)
อยากบอกเธอให้รู้ไว้เหมือนกัน
ฉันก็เสียใจ....ฉันก็เสียใจ